Ze had ‘s morgens de krant uit de bus gehaald, maar ze had zich daarbij totaal verloren gevoeld. De straat was nog stil en donker geweest. Iedereen zat thuis en vond daar de warmte. Zij kon haar draai niet meer vinden. Binnen niet, buiten echter ook niet meer. De afgelopen maanden waren verstreken en met enige moeite had ze een klein beetje structuur in haar leven aan kunnen brengen, maar het scheen in deze maand niet meer te werken.
Categorie archieven: Rouw
Wanneer de dagen korter worden, het licht minder krachtig, de kou meer grip krijgt, trekken we naar binnen. We doen lampjes aan, zetten de verwarming wat hoger en zoeken naar gezelligheid binnenshuis. Kaarsen worden aangestoken en warme chocolademelk staat vaker op het menu. Het is de tijd van het jaar, waar ook een soort rust […]
Mijn allereerste gedicht dat ik ooit schreef, al vele jaren geleden, was een gedicht dat ging over moed, dapperheid en hoop. Met het gemis en de leegte zou ik op pad gaan. Ik zou op elke plek aan mijn kind denken. Ik zou in elk gesprek haar naam noemen. Ik zou haar overal mee naar […]
Wanneer is de pijn voorbij? Wanneer merk je, dat het leven z’n draai weer vindt? Wanneer is het moment daar, dat je verder wilt en de toekomst weer verwelkomt? Wanneer is het gemis uiteindelijk verweven? Op deze vragen kunnen geen exacte antwoorden gegeven worden. De uitkomst is namelijk per persoon verschillend. Ook al zou je […]
Zoals de zon ’s morgens opkomt, zo vanzelfsprekend verwachtte ik dat mijn leven zou gaan. Ik had altijd gedroomd, dat ik ooit moeder zou worden en dat ik dan, met mijn kinderen, een lang en gelukkig leven zou hebben. Ik was heel tevreden met het huisje, boompje, kindje verhaal. Terwijl ik groter werd bleef deze […]
Wanneer je geboren wordt is één ding zeker; Er komt een dag dat je weer afscheid van de aarde zult nemen. Ooit ga je weer dood. Ooit komt het moment dat je niet langer op aarde hoeft te zijn. Dat is dus de enige zekerheid die je hebt… Waarom heeft de dood dan zo’n vage […]